Ik kan er niet over uit. In het land dat toch vooral bekend staat om zijn enorme hoeveelheden vetten en koolhydraten, overgewicht en smakeloze fastfoodketens als Subway, Pizza Hut en Taco Bell, blijkt zich ongemerkt een ware voedselrevolutie te hebben afgetekend. Neem nu Portland. Hoofdstad van Oregon met zo’n 580.000 inwoners, vergelijkbaar met Rotterdam. Goed voedsel is hier in korte tijd onderdeel geworden van de stadscultuur. Met maar liefst 35 (!) lokale bierbrouwerijen, talloze kleinschalige coffeeshops, foodcarts waar je het verse eten zo uit caravans en vrachtwagens aan de straat koopt, food-coöps en farmers market’s struikel je hier werkelijk over het verse eten. We hebben helaas net het Organic Brewers Festival misgelopen met de lekkerste biologische biertjes, als we uit onze ooghoeken een aangenaam groen geverfde winkel waarnemen.
Tuincentrum
The New Season’s Market oogt aanvankelijk als een tuincentrum. De zachte, stijlvolle aankleding met veel hout en plantjes op het dak valt op tussen het schreeuwerige Amerikaanse neonlicht dat de rest van de straat bekleedt. We vallen met onze neus in de strawberry’s, die deze week extra aandacht krijgen. Torenhoge stapels verse aardbeien, aardbeientaart, aardbeienjam, aardbeienschorten en andere toebehoren moeten ons verleiden toch vooral veel zomerkoninkjes aan te schaffen. Dat doen we braaf. Eenmaal binnen blijkt achter de gevel van The New Season’s Market de grootste biologische winkel schuil te gaan waar ik ooit geweest ben. Voor Amerikaanse begrippen is het niet eens een extreme supermarkt. Maar met 21 soorten biologische yoghurt, 35 verschillende bieren, 28 soorten koffie, ontelbare hoeveelheden ijs en talloze rijen verse groenten, fruit, brood, schoonmaakmiddelen en ontbijtgranen hebben ze een indrukwekkend palet aan organic in huis.
De ‘friendliest shop in town’ zoals ze zichzelf graag noemen, gaat er prat op Locally owned and operated te zijn, easy and fun to shop en sensibly prized. De begrippen ‘homegrown’ en ‘local’ worden hier overigens nogal ruim gezien. Terwijl we in Nederland schipperen met een grens van 25 of 40 kilometer die we nog met goed fatsoen regionaal kunnen noemen, staat hier doodleuk vermeld dat local een gebied behelst van Northern California, Oregon en de staat Washington. Vertaald naar Europese begrippen zou dat toch zeker gaan om een oppervlakte van Nederland, België en een fiks deel van Duitsland. En met een keur aan Europese kazen en overzeese wijnen wordt dat local wel heel erg opgerekt. Het sensibly prized vind ik overigens ook nogal tegenvallen met koffie van $ 12,99 per pond en Griekse yoghurt voor $ 6,99 per halve liter. Maar goed, een kniesoor die daar nog op let.
Glutenvrij
Easy and fun is het wel. Biologisch heeft hier echt niets meer met geitenwollensokken te maken (wat is daar de Engelse vertaling van?), maar alles met eigentijds, stads en creatief. De veel geroemde cultural creatives kan ik hier letterlijk tussen het winkelend publiek terugvinden. Welbewuste en welvarende vijftigers shoppen er tussen de alternatieve studenten met dreadlocks. Friendly vind ik vooral het feit dat je veel van je groceries zelf kunt tappen uit grote vaten met macaroni, noten, rijst en cereals. Of dat ze een grote toonbank hebben met allemaal afhaalgerechten, salades, quiches, gebraden kip en pasta die je zo thuis na een lange werkdag op je bord of in de magnetron kunt schuiven. Of ter plekke kunt opeten in het hoekje achterin in de zaak, waar ze vriendelijke houten tafeltjes, kranten en bestek hebben klaargezet voor hun klanten. Je kunt daar ook je verse koffie nuttigen, al of niet vergezeld van een van de 30 veganistische of glutenvrije gebakjes die ze er verkopen. Of dit allemaal nog niet genoeg toegevoegde waarde geeft, bevat de winkel ook nog een aardige collectie mooi vormgegeven huishoudelijke artikelen, kookboeken en een giftshop. 
Of we nog iets spannends hebben beleefd, wil de mannelijke kassier weten als we afrekenen. “Ja”, kraai ik enthousiast, “het feit dat we hier in jullie winkel zijn. Die hebben we thuis niet!”. Hij kijkt me aan of ik de domste toerist ben die hij in zeker een week voor zijn neus heeft gekregen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten