Niet lullen maar poten

Niet lullen, maar poten. Dat is zo ongeveer het motto van de tijdelijke stadsmoestuin ‘Pluk & Proef’ die op 14 april in Dordrecht van start ging. Bewoners en leerlingen van het Leerpark, een innovatieve Dordtse stadswijk, gingen aan de slag om op een braakliggend terrein vruchten, kruiden en bloemen te planten en zo meer groen tussen al het steen te creëren. Nu zouden daar in Amsterdam, zo is mijn stellige overtuiging, toch vele rondes besluitvorming en haalbaarheidsstudies aan vooraf zijn gegaan. In Dordrecht rijden ze bijna linea recta naar het tuincentrum. De gemeente vindt het tijdelijk okay, de plaatselijke afvalcentrale HVC (eigenlijk een Alkmaars bedrijf) doneerde compost en mengde dit met de grond. De palen en het hekwerk komen van weer een andere vriendelijke leverancier en voor je het weet heb je gewoon een klein wonder gecreëerd.

Want een wonder, dat is het. Zoveel voorbeelden zijn er nu ook weer niet van plekken waar grond die eigenlijk bedoeld is voor bebouwing, tijdelijk wordt omgeploegd zodat er iets eetbaars vandaan kan komen. Het mooie plan ontstond een aantal maanden geleden op een sessie waarbij de leefbaarheid van het Leerpark op de korte termijn tegen het licht gehouden werd. Het park, 25 hectare groot en één van Urgenda’s icoonprojecten, bevat vier middelbare scholen (vmbo en mbo). Daarnaast zijn er nogal wat leerwerkbedrijven zoals een garage, een brandweer en een kapper. Veel meer bedrijven komen in de nabije toekomst naar het Leerpark, omdat ze de combinatie met technisch talent en duurzame innovaties interessant vinden. En er worden huizen gebouwd, naast de bestaande woonwijken, zodat alle ingrediënten aanwezig zijn voor een vernieuwend concept van wonen, leren en werken. Maar ja, ook hier sloeg de crisis toe, de bouw vertraagde en meer groen was geen overbodige luxe. Het idee om een stukje van die grond vrij te geven voor een moestuin was zo simpel, dat we ons afvroegen waarom het niet al gedaan was. En na een minieme voorbereidingstijd en veel inzet van Margot van der Velde (voormalig communicatieadviseur van het Leerpark), was vandaag dan het moment daar.

Meer dan 300 aardbeienplanten van Jan Robben gingen de grond in, waarmee zijn Aardbeienacademie er gelijk een dependance in Dordrecht bij had. Hij gaf geduldig uitleg en keek toe hoe de tientallen Elsanta’s, Evie’s en Everests en Florina’s de bodem in gingen. Aan de docenten en leerlingen van het Wartburg-college, het Insula College én een paar enthousiaste bewoners zal het niet liggen. Sommige leerlingen reageerden schutterig, giebelig en hadden overduidelijk nog nooit een plant, een schop of een paal beet gehad. Voor anderen leek het alsof aardbeien planten hun voornaamste taak in het leven was. Dat deed aan het algemene enthousiasme en gevoel van saamhorigheid niets af. Nu al kwamen leerlingen verlegen vragen of ze misschien een eigen stukje grond zelf mochten inzaaien en bewerken. Dat mocht.

foto: Jan Robben

Veel jonge en wat oudere mensen waren bij de aanleg aanweizg. Er zij hadden er ongelooflijke lol in dat ze dit ‘effe’ voor elkaar boksten. Of er grote trossen aardbeien uit komen of weelderige kruiden gaan groeien, is eigenlijk maar bijzaak. Het idee je eigen tuintje te kunnen wieden, je leefomgeving mede vorm te kunnen geven en daar niet twintig formulieren voor in te hoeven vullen, is werkelijk goud waard. In Dordt snappen ze dat tenminste!