zondag 31 juli 2011

Weg van de Mac: Safeway

Ik kan het niet helpen. Ik word echt blij van een bezoek aan een supermarkt op vakantie. Met verbazing, plezier en soms ontzetting rijd ik met mijn kar langs schappen vol onbekende producten. Op zoek naar tandpasta of kwark (na een week kwam ik er achter dat die hier sour cream heet) die een beetje lijkt op zoals ik het gewend ben. Ik vergaap me doorgaans aan alles dat anders is dan thuis. Mijn vriendin Youetta heeft meer talent voor streekproducten, mooie kazen, de enige juiste droge worst, de beste prizewinning lokale wijn en zo meer. Zo verdelen we de taken een beetje.
Een bezoek aan een Amerikaanse supermarkt is hoe dan ook een happening. Nog afgezien van de grootte (mijn Albert Heijn in Culemborg lijkt er een minuscuul buurtsupertje bij), stemt de manier waarop de Amerikanen hun waren aanprijzen mij buitengewoon vrolijk. Op de een of andere manier is shoppen en eten hier toch meer gericht op fun dan bij ons.



Na allerlei omzwervingen bij goedkope (Safe Mart, Walmart) en minder goedkope supers, belandden we vandaag in de Safeway in Kelso in de staat Washington . Van alle reguliere supermarkten die we tot nu toe bezochten, is dit verreweg de aantrekkelijkste. Veel service, mooie counters, sfeervol licht en schitterende aanduidingen van wat zich waar bevindt. Dat laatste is geen overbodige luxe. In deze winkel, die toch zeker een oppervlak bestrijkt van zo’n 100 bij 100 meter, raak je je oriëntatie én je winkelpartner gemakkelijk kwijt. Youetta en ik maken afspraken als “als jij nu op zoek gaat naar de yoghurt, dan ga ik achter een blikje tomatensaus aan en dan treffen we elkaar straks in het midden bij de kaas.” Om haar dan per ongeluk tussen de wasmiddelen compleet verdwaasd tegen het lijf te lopen.
Local growers
De entree van Safeway is veelbelovend. Grote stapels verse groenten en fruit uit het seizoen, opgetast onder kleurige borden. Het onderdeel ‘ organic’  is hier eenvoudigweg niet te missen, evenals de counter met Local growers waar aardappelen, paprika’s, bloemkolen, venkels, snijbieten en komkommers in alle soorten en maten elke zoveel minuten automatisch worden beregend. De dozen aardbeien, frambozen en bosbessen glimmen je tegemoet. ‘Product of USA’ is hier een gangbare toevoeging, naast bijna altijd een aanduiding van plaats of staat waar het product vandaan komt, tot en met adres en website van de farm. En, voor de gezelligheid, soms ook nog een persoonlijk statement van de boer over waarom en sinds hoe lang hij dit geweldige product al voor jou en en je familie met zorg teelt. Dat achter al die romantische verhalen een megabedrijf van 5.000 hectare zou kunnen schuilgaan, dat laten we maar even. Eén ding wordt mij duidelijk: Amerikanen zijn uitstekende marketeers en de hele supermarkt lijkt te draaien om gezondheid en geluk voor jou en je gezin.
Verderop dwaal ik langs talloze rijen broden (verpakt, voorgesneden en houdbaar naast ‘European style’ vers gebakken), kaas (Amerikaanse kaas smaakt nergens naar dus er wordt veel geimporteerd uit Europa), koffie, thee, een compleet gangpad met producten voor huisdieren, 73 soorten cereals en granola’s (muesli). Overal waar ik mijn opwachting maak, blinkt de organic choice mij tegemoet, evenals de talloze andere keuzes (glutenvrij, zoutloos, vetarm, met extra vitamines A en D) die de consument de hele dag door moet maken. Voor het eerst vind ik een huisstijlmerk biologisch er buitengewoon goed uitzien. Aantrekkelijk, fris, kleurig: het springt eruit in het schap. Dan beland ik bij de afdeling met melk. Let wel: dit is geen schap met zuivel, dit zijn complete gangpaden. Onder de borden Pure & wholesome gaat een duizelingwekkende hoeveelheid schuil. Hevig verlangend naar de aanduidingen ‘ vol, halfvol of mager’ kom ik terecht bij schappen met creamers, health, flavored milk, soy milk, fat free, 1% low fat, 2% reduced fat , whole, half & half. En dit alles met frisse verpakkingen met blije koeien in grazende weiden.
Frappuccino
Na ruim anderhalf uur hebben we onze lokale, grotendeels biologische groenten, fruit, zuivel, broodbeleg, wijn (uit de Columbia-streek in Washington) en een flesje lokaal gebrouwen bier uit Portland bij elkaar gescharreld en begeven we ons richting kassa. We wisselen de gebruikelijke beleefdheidsrituelen uit, wapperen met onze creditcard en binnen enkele minuten staat alles in bruin papieren zakken ingepakt door de hulp-cassière weer in ons karretje. Of ze de flesjes koude  frappuccino eruit zal laten, wil de inpakster weten. We voelen ons betrapt. Hoe weet ze dat we die inderdaad al onderweg gaan opdrinken? Bij Safeway kennen ze hun pappenheimers. De dependance van Starbucks, een lokale bank, stomerij en aanwezigheid van wifi in de supermarkt maken het vervolgens helemaal af. Alles om het de klant naar de zin te maken. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten